సినిమాలు పలు రకాలు. వినోదాన్నిచ్చేవి, సందేశాన్నిచ్చేవి, ఆహ్లాదాన్నిచ్చేవి.ఉద్వేగాన్నిచ్చేవి, ఉద్రేకాన్నిచ్చేవి. ఒక్కో సారి మన దురదృష్టం కొద్దీ తలనొప్పినిచ్చేవి. "ఎటో వెళ్ళిపోయింది మనసు" వీటిలో దేన్నీ ఇవ్వదు గానీ, తనతో పాటు మనల్ని కూడా అడుగులో అడుగేయించుకుని తీసుకెళ్ళిపోతుంది. సినిమా చూసేటప్పుడు అందులోని కథలు, పాత్రలు మనకి అంతకుముందే అనుభవం లో ఉంటే లేదా ప్రస్తుతం ఆ అనుభవం నడుస్తూ ఉంటే ఆ సినిమా మన మనసుకి సులువు గా హత్తుకుంటుంది. మన మనసుకి దగ్గరగా ఉన్న సినిమా చూసాక మన అనుభవానికి కొత్త అర్ధం స్ఫురించేలా చేస్తే ఆ సినిమా మనకి చాలా అవసరం.ఇలా చాలా మందికి చాలా అవసరమయిన సినిమాల్లో "ఎటో వెళ్ళి పోయింది మనసు" కూడా ఒకటి. ప్రతి మనిషీ జీవితం లో ఎప్పుడో ఒకప్పుడు ప్రేమలో పడతాడు. కానీ పరిస్థితుల ప్రభావం వల్ల అందులోంచి "బయట" పడతాడు.ప్రేమలో మునిగి పోయాక కూడా, శబ్ద తరంగాల చలనానికి శబ్దానికీ , శబ్దానికీ మధ్య నిశ్శబ్దం ఎంత అవసరమో, ప్రేమ లో పరిపక్వానికి ప్రేమికుల ప్రేమకీ, ప్రేమకీ మధ్య "గొడవ" కూడా అంతే అవసరం. ద్వేషం ఉన్నచోట ప్రేమ ఉందదేమో గానీ, ప్రేమ ఉన్న చోట ఎదో ఒక సందర్భం లో ద్వేషం ఉంటుంది.ముఖ్యం గా "Conditional" ప్రేమలో కూడా "ప్రేమ" బ్రతికున్నంత వరకూ ప్రేమ ద్వేషాన్ని జయిస్తూనే ఉంటుంది. ఈ సినిమా లో ఒక అబ్బాయి అమ్మాయీ మధ్య, బాల్యం నుంచి పెళ్ళి వరకూ ఈ జైత్ర యాత్ర మూడు సార్లు సాగింది.
ప్రేమ కాలేజీ లో జాలీ గానే సాగినా అబ్బాయికి భాధ్యతలని నెత్తుకెత్తుకోవటం అనివార్య మయ్యాక "Continuous expression of Love" భారం గానే అనిపిస్తుంది. ఆ "Discontinuity" ని భరించలేని అమ్మాయి "Love" స్థానం లో "Hate" ని ప్రతిక్షేపించుకుని తెగే వరకూ లాగి, తెంచుకోవటం అసాధ్యమని తెలుసుకుని చివరికి కలిసి బతకాలనుకోవటం స్థూలం గా ఈ సినిమా కథ. ఇంత మంచి ప్రేమ కథ లో నాని స్నేహితుడు, సమంత స్నేహితురాలి మధ్య "ఏ మాయ చేశావే" ని అడ్డం పెట్టుకుని "ప్రేమ లేని" సందర్భాన్ని ఇరికించి పాయసం లో పచ్చిమిరపకాయ లా అడ్డం పడినా కూడా, ఆ పాత్రలకి ప్రాధాన్యాన్ని సృష్టించి ఆ విధంగా ఒక ముగింపునివ్వటం దర్శకుడి భాధ్యత.
సమంతా మొట్టమొదటిసారి తెర మీద కనిపించే దృశ్యాని దర్శకుడు ఎంత అద్భుతం గా చిత్రీకరించాడంటే నాని మనసులో కి మన మనసు పర కాయ ప్రవేశం చేస్తుంది.
నాని వాళ్ళ అన్నయ్య పెళ్ళి చెడిపోయిన సన్నివేశాన్ని ఎక్కడా చూపించకపోయినా, తర్వాత ఆ భాధని కుటుంబ సభ్యులు పంచుకునే సన్నివేశం లోనే అక్కడ ఏం జరిగిందో మనకి మనమే ఊహించుకునేలా చేశాడు దర్శకుడు.
సమంత ని పెళ్ళి చేసుకోవటం సాధ్యం కాదని వేరే అమ్మాయి తో పెళ్ళికి ఒప్పుకుని, చివరి క్షణం లో మళ్ళీ మనసు మార్చుకుని సమంత ని పెళ్ళి చేసుకోవటానికి నిర్ణయించుకున్న నాని తో "ఇష్టం లేని పెళ్ళి చేసుకుని ఆ అమ్మాయిని జీవితాంతం భాధ పెట్టటం కన్నా పెళ్ళి ఆగి పోవటమే మంచిద" ని తండ్రి పాత్రతో చెప్పించిన మాటతో హీరో చేసినదానికి ఒక "Justification" ఇవ్వగలిగాడు దర్శకుడు. ప్రేమ కథల్నీ , ముఖ్యంగా ఈ తరం యువతీ యువకుల ప్రేమని సరిగ్గా అర్ధం చేసుకుని, అర్ధవంతం గా తెరకెక్కించటం లో గౌతం మీనన్ ఆరితేరిపోయాడని మరోసారి నిరూపించుకున్నాడు. సహజంగానే ఈ ప్రేమ కథ కి ఇళయరాజా సంగీతం పరిపూర్ణతనిచ్చింది.
ముందే చెప్పుకున్నట్టు మనల్ని రంజింప లేని సినిమా, మన అనుభవం లోకి రాని సినిమా మనకి వృధా. అందుకే కొంతమందికి నచ్చిన సినిమాలు మరికొంత మందికి "చెత్త" లా అనిపిస్తాయి. కొంత మందికి "చెత్త" లా అనిపించిన సినిమాలు ఇంకొంత మందికి "ఉత్తమం" గా అనిపిస్తాయి. అన్ని అనుభవాలూ , అందరికీ ఉండాలన్న రూలేమీ లేదు కాబట్టి అలాంటి వారికి ఈ సినిమా ఏదో, లో బడ్జెట్ లో, కేవలం పది పదిహేను మంది నటీ నటులతో , నాలుగు గోడల మధ్య, డాబా మీదా, బీచ్ పక్కన తీసేసి వదిలేసిన ఒక సాదా సీదా సినిమా లా కూడా అనిపిస్తుంది.
ప్రేమ కాలేజీ లో జాలీ గానే సాగినా అబ్బాయికి భాధ్యతలని నెత్తుకెత్తుకోవటం అనివార్య మయ్యాక "Continuous expression of Love" భారం గానే అనిపిస్తుంది. ఆ "Discontinuity" ని భరించలేని అమ్మాయి "Love" స్థానం లో "Hate" ని ప్రతిక్షేపించుకుని తెగే వరకూ లాగి, తెంచుకోవటం అసాధ్యమని తెలుసుకుని చివరికి కలిసి బతకాలనుకోవటం స్థూలం గా ఈ సినిమా కథ. ఇంత మంచి ప్రేమ కథ లో నాని స్నేహితుడు, సమంత స్నేహితురాలి మధ్య "ఏ మాయ చేశావే" ని అడ్డం పెట్టుకుని "ప్రేమ లేని" సందర్భాన్ని ఇరికించి పాయసం లో పచ్చిమిరపకాయ లా అడ్డం పడినా కూడా, ఆ పాత్రలకి ప్రాధాన్యాన్ని సృష్టించి ఆ విధంగా ఒక ముగింపునివ్వటం దర్శకుడి భాధ్యత.
సమంతా మొట్టమొదటిసారి తెర మీద కనిపించే దృశ్యాని దర్శకుడు ఎంత అద్భుతం గా చిత్రీకరించాడంటే నాని మనసులో కి మన మనసు పర కాయ ప్రవేశం చేస్తుంది.
నాని వాళ్ళ అన్నయ్య పెళ్ళి చెడిపోయిన సన్నివేశాన్ని ఎక్కడా చూపించకపోయినా, తర్వాత ఆ భాధని కుటుంబ సభ్యులు పంచుకునే సన్నివేశం లోనే అక్కడ ఏం జరిగిందో మనకి మనమే ఊహించుకునేలా చేశాడు దర్శకుడు.
సమంత ని పెళ్ళి చేసుకోవటం సాధ్యం కాదని వేరే అమ్మాయి తో పెళ్ళికి ఒప్పుకుని, చివరి క్షణం లో మళ్ళీ మనసు మార్చుకుని సమంత ని పెళ్ళి చేసుకోవటానికి నిర్ణయించుకున్న నాని తో "ఇష్టం లేని పెళ్ళి చేసుకుని ఆ అమ్మాయిని జీవితాంతం భాధ పెట్టటం కన్నా పెళ్ళి ఆగి పోవటమే మంచిద" ని తండ్రి పాత్రతో చెప్పించిన మాటతో హీరో చేసినదానికి ఒక "Justification" ఇవ్వగలిగాడు దర్శకుడు. ప్రేమ కథల్నీ , ముఖ్యంగా ఈ తరం యువతీ యువకుల ప్రేమని సరిగ్గా అర్ధం చేసుకుని, అర్ధవంతం గా తెరకెక్కించటం లో గౌతం మీనన్ ఆరితేరిపోయాడని మరోసారి నిరూపించుకున్నాడు. సహజంగానే ఈ ప్రేమ కథ కి ఇళయరాజా సంగీతం పరిపూర్ణతనిచ్చింది.
ముందే చెప్పుకున్నట్టు మనల్ని రంజింప లేని సినిమా, మన అనుభవం లోకి రాని సినిమా మనకి వృధా. అందుకే కొంతమందికి నచ్చిన సినిమాలు మరికొంత మందికి "చెత్త" లా అనిపిస్తాయి. కొంత మందికి "చెత్త" లా అనిపించిన సినిమాలు ఇంకొంత మందికి "ఉత్తమం" గా అనిపిస్తాయి. అన్ని అనుభవాలూ , అందరికీ ఉండాలన్న రూలేమీ లేదు కాబట్టి అలాంటి వారికి ఈ సినిమా ఏదో, లో బడ్జెట్ లో, కేవలం పది పదిహేను మంది నటీ నటులతో , నాలుగు గోడల మధ్య, డాబా మీదా, బీచ్ పక్కన తీసేసి వదిలేసిన ఒక సాదా సీదా సినిమా లా కూడా అనిపిస్తుంది.
No comments:
Post a Comment